سفارش تبلیغ
صبا ویژن


... حس ِ پنهان

وقتی منتظری
دوست داری بشینی و نگاه کنی
دوست داری زل بزنی به یه نقطه
تا شاید بیفته اون اتفاق
رو لبات خنده است و تو چشات ذوق
...
یه مدت میگذره
کم کم خسته میشی
کلافه میشی
دوس داری کاری کنی
یه تلاشی، حرکتی...
ولی نشستی و هی پلک میزنی
لبتو می گزی...
ناخوناتو میخوری...
چشات دو دو میزنه...
شاید
لحظه ای
وقتی
جایی...
هیــــــــــــــــــــچ
سست میشی
دوباره زل میزنی
چشات خیس میشه
خیس بغض میشه
حس میکنی دیگه ناامید شدی
دستو دلت به کاری نمیره
تو مغزت پر سوال میشه
بزرگترینش هم چراست!
چرا؟ چرا؟ چرا؟
باید بیخیال شی یا نشی؟
زمان لعنتی
آدمو سرد میکنه
بیخیال میکنه
دیگه از اون موقع بعدکه
زندگی و روال طبیعیش
.
.
.
ولی جرقه ها
خاطره ها
خودشون میان
یه خیابون
یه نگاه
یه عطر
یه سایه...
کافیه که جرقه رو بزنه
داغ میشی
با هر کدومش دوس داری عذاب بدی خودتو
یه عذاااااااااااب شیرین
دست خودت نیست...
.
.
.

به این چی میگن؟!


نوشته شده در سه شنبه 90/10/27ساعت 10:53 عصر توسط زهرا.م نظرات ( ) |

می دونید چیه...
یک وقت هایی باید
روی یک تکه کاغذ بنویسی
تـعــطیــل است ...
و بچسبانی پشت شیشه ی افـکارت
باید به خودت استراحت بدی
دراز بکشی
دست هات رو زیر سرت بذاری
به آسمون خیره بشی
و بی خیال ســوت بزنی ...
در دلـت بخنــدی
به تمام افـکاری که
پشت شیشه ی ذهنت
صف کشیده اند ...
آن وقت با خیال راحت به خودت بگی
بگذار منتـظـر بمانند...


نوشته شده در چهارشنبه 90/10/14ساعت 1:13 عصر توسط زهرا.م نظرات ( ) |

 

گفت :" همه ی ِ ته ُ توی ِ دلت این جاست ...

الان می خونمشون ... "

فنجون را که چرخوند ...

اصلا انگار نه انگار که ...

این همه حـــــــــــرف ...

 دَلمَه کرده توی ِ فنجون ِ لب پریده ی ِ دلم ....

 کلی حرف بیرون ریخت .

 ل ت آ ه ن ش ق ت ت آ گ ع ه ا ی ن ر ی ا س د ا ن و ا گ ی ا ن ا

 با انگشت ...

 جوری که انگار داره شرح حالم رو می نویسه ...

 چید ِ شون :

 نون اینجا ، بعد ت ، حالا..........

 نُ ت ه ا ی ِ ( نت های ِ )

 آ ه ن گ ِ ( آهنگ ِ )

 ع ش ق ( عشق )

 ا س ت ( است )

 آ و ا ی ِ ( آوای ِ )

 د ل ت ا ن ( دلتان )

 ا ن گ ا ر ی ( انگاری )

 نمی دونم چرا ...

 سرش رو که آورد بالا ...

 از لبخند ِش خیلی ناراحت بودم ....!

 با تعجب ِ من ...

لبخندش وا رفت ...

 نگاهش رو برگردوند رو حرف ها ...

 جمع ِ شون کرد ریختشون تو فنجون ...

فنجون رو برگردوند ...

 دوباره همون حرف ها ریختن بیرون ...!

 ل ت آ ه ن ش ق ت ت آ گ ع ه ا ی ن ر ی ا س د ا ن و ا گ ی ا ن ا

 با انگشت ...

 جوری که انگار داره سرنوشتم رو می نویسه ...

 چید ِ شون :

 الف اینجا ، بعد نون ، حالا گاف ............

 ا ن گ ا ر ( انگار )

 ت ن ه ا ی ی ِ ( تنهائی ِ )

 د ل ( دل )

 ت ا و ا ن ِ ( تاوان ِ )

 گ ن ا ه ِ ( گناه ِ )

 ع ا ش ق ی ( عاشقی )

 ا س ت ( است )

 نمی دونم چرا ...

 سرش رو که آورد بالا ...

 از لبخندم خیلی ناراحت بود...!!

 

 


نوشته شده در جمعه 90/10/9ساعت 6:56 عصر توسط زهرا.م نظرات ( ) |

خیلی ساده است
به سادگی یک دلتنگی کودکانه...
خیلی سخت است
به سختی پرواز روح از تن...
خیلی دردناک است
به دردناکی روزهای انتظار...
خیلی شیرین است
به شیرینی خاطرات گذشته...
خیلی مبهم است
به مبهمی رفتنت ...
قصه زندگیم را میگویم...
دلتنگی دلتنگی دلتنگی... ریتم یکنواخت زندگی من!
انتظار انتظار انتظار...تمام هستی من!

نبودن تو... واقعیت تلخ زندگی من!!
تحمل کردن...

سکوت...
چــــــــــــه کنم با این دل...؟!

پ.ن:

بیا یک بار دیگر بازی کنیم...

این بار تو چشم بگذار.. 

من پنهان میشوم... 

پنهان میشوم پشت دلتنگیهای کودکانه ام...

پشت خنده های بی بهانه کودکی... 

پشت آرزوهایی که بر دل ماند...

می توانی پیدایم کنی...؟!!!

پ.ن2:

هربار که کودکانه دست کسی رو گرفتم گم شدم!!!

آنقدر که در من هراس گرفتن دستی هست، ترس از گم شدن نیست..!!


نوشته شده در یکشنبه 90/10/4ساعت 11:43 صبح توسط زهرا.م نظرات ( ) |


Design By : Pichak