خیلی ساده است
به سادگی یک دلتنگی کودکانه...
خیلی سخت است
به سختی پرواز روح از تن...
خیلی دردناک است
به دردناکی روزهای انتظار...
خیلی شیرین است
به شیرینی خاطرات گذشته...
خیلی مبهم است
به مبهمی رفتنت ...
قصه زندگیم را میگویم...
دلتنگی دلتنگی دلتنگی... ریتم یکنواخت زندگی من!
انتظار انتظار انتظار...تمام هستی من!

نبودن تو... واقعیت تلخ زندگی من!!
تحمل کردن...

پ.ن:

بیا یک بار دیگر بازی کنیم...

این بار تو چشم بگذار..

من پنهان میشوم...

پنهان میشوم پشت دلتنگیهای کودکانه ام...

پشت خنده های بی بهانه کودکی...

پشت آرزوهایی که بر دل ماند...

می توانی پیدایم کنی...؟!!!

پ.ن2:

هربار که کودکانه دست کسی رو گرفتم گم شدم!!!

آنقدر که در من هراس گرفتن دستی هست، ترس از گم شدن نیست..!!

نوشته شده در یکشنبه 90/10/4ساعت 11:43 صبح توسط زهرا.م نظرات ( ) |