سجاده ام را به سمت قبله نیاز می گشایم ...

تا ذره ذره وجودم را به معراج نگاهت، پرواز دهم..

می ایستم به قامت دربرابرت، تاعظمـــــــتت راسپاس گویم ...

به رکوع می روم تا بزرگی ات را به یاد بیاورم ...

و به سجده می افتم تا بر بندگی ام مهر عشق بزنم...

 چه آرامـــــــــش پایان ناپذیری در نگاه توستـــــــ....

 و چه لحظه های مهرافروزی در ذکر یادت...

***

پ.ن:
به چشمانم می نگری...روحم می خندد...

   گرما و امنیت و شادی را حـــــــــس می کنم...

      نزدیک منی و...

    دنیای من هیــــــــچ کم ندارد....

نوشته شده در جمعه 90/12/19ساعت 8:57 عصر توسط زهرا.م نظرات ( ) |